ตัวอักษรของภาษาอังกฤษและภาษายุโรปส่วนใหญ่ไม่ได้เกิดขึ้นในช่วงเวลานี้ เช่นเดียวกับวิวัฒนาการทางภาษา ที่ส่วนใหญ่มักเกิดจากวิวัฒนาการใหม่ๆ ตามธรรมชาติ ผ่านการเปลี่ยนแปลงตามกาลเวลาที่เหมาะสมมาหลายศตวรรษ จนเกิดเป็นตัวอักษรอย่างที่เรารู้จักกันในปัจจุบัน
รากของภาษาอังกฤษที่เป็นที่รู้จักกันมากที่สุดคือภาษา Proto-Sinaitic ที่ต้องย้อนกลับไปเมื่อ 3800 ปีก่อนเลยทีเดียว โดยภาษา Proto-Sinaitic นั้นมีเพียงพยัญชนะเป็นหลัก และมีพื้นฐานมาจากอักษรอียิปต์โบราณ จากนั้นการเปลี่ยนแปลงเล็กๆ น้อยๆ จึงเกิดสะสมขึ้น และถูกเปลี่ยนแปลงให้แตกต่างจากเดิมในหลายพันปีต่อมา
วิวัฒนาการที่น่าสนใจนี้สรุปได้อย่างสวยงามในโปสเตอร์ที่วาดโดย Matt Baker ซึ่งถูกพบโดย Colossal ดังรูปภาพด้านล่างนี้
จากภาพจะเห็นได้ว่าตัวอักษรที่เริ่มมีลักษณะคุ้นหน้าคุ้นตานั้นคือภาษา Archaic Greek หรือภาษากรีกโบราณ เกิดขึ้นเมื่อ 750 ปีก่อนคริสตศักราช ชาวโรมันได้กำหนดมาตรฐานตัวหนังสือให้เป็นแบบแผนเดียวกัน ซึ่งส่งผลให้มีการสร้างตัวอักษร Archaic Latin ขึ้นในเวลาต่อมา นั่นหมายความว่าอักษรส่วนใหญ่สร้างเสร็จเมื่อ 2,000 ปีที่แล้ว
จะเห็นได้ว่าแรกเริ่มเดิมทีพยัญชนะในภาษาอังกฤษนั้นยังมีไม่ครบถึง 26 พยัญชนะด้วยซ้ำ มันถูกสลับสับปรับเปลี่ยนเรื่อยมาตามแต่ละยุคสมัย แม้แต่ในตัวอักษรแบบ Modern Latin ที่เราใช้กันอยู่ทุกวันยังมีตัวอักษรอย่าง J, V และ W เพิ่มเติมเข้ามา ซึ่งไม่ใช่ตัวอักษรที่เกิดขึ้นตั้งแต่อดีต
นี่คือเกร็ดความรู้เล็กๆ น้อยๆ สำหรับใครที่ชื่นชอบภาษาอังกฤษ และสนใจในประวัติศาสตร์ของตัวอักษร น่าตื่นเต้นว่าในอนาคตตัวอักษรเหล่านี้จะเปลี่ยนไปอีกมากน้อยเพียงใด :)
ที่มา: thelanguagenerds
