จากเหตุการณ์โศกนาฏกรรมเรือเฟอรี Sewol เมื่อวันที่ 16เมษายน นักประดาน้ำที่ปฏิบัติการค้นหาศพผู้เสียชีวิต อับปางนั้นมักถูกว่าจ้างมาจากบริษัท Undine Marine Industries
พวกเขาไม่ได้รับอนุญาตให้เปิดเผยเรื่องราวใดๆในระหว่างการค้นหาศพทั้งสิ้น แต่ในที่สุดบันทึกการค้นหาจากหนึ่งในนักประดาน้ำก็ได้รับการตีพิมพ์ในหนังสือพิมพ์ท้องถิ่นของเมืองปูซาน ทางตอนใต้ของประเทศ โดยผู้เขียนใช้นามปากกาว่า Mr. B
เขาเล่าว่า การค้นหาศพครั้งนี้เป็นงานที่เจ็บปวดที่สุดของเขา ทีมนักประดาน้ำต้องทำงานในสภาพใต้น้ำที่มีแต่ความมืด และหนาวเย็น เขาใช้วิธีหลับตาแล้วคลำไปตามผนังเพื่อหาร่างของผู้เสียชีวิต เนื่องจากไฟฉายที่พกไปด้วยแทบไม่มีประโยชน์
จากตอนแรกที่มีความหวังว่า อาจมีผู้รอดชีวิตอาศัยช่องอากาศภายในเรือเอาชีวิตรอดมาได้ แต่ในความเป็นจริงอันโหดร้าย ไม่มีผู้ใดรอดชีวิตนอกจากผู้โดยสาร 172 คน ที่ตัดสินใจกระโดดออกจากเรือขณะที่เรือกำลังจะจม
เขาเริ่มภารกิจในวันที่ 19 เมษายน โดยต้องการที่จะดำลงไปเพื่อหาผู้รอดชีวิต แต่สุดท้ายในวันที่ 22 เมษายน ภารกิจกลับเปลี่ยนเป็นการค้นหาศพผู้เสียชีวิตแทน
จุดที่เจ็บปวดที่สุดคือ บรรดาผู้เสียชีวิตนั้นส่วนใหญ่เป็นนักเรียน ที่มีพ่อแม่ผู้ปกครองมารอฟังข่าวลูกหลานของตัวเองอย่างใจจดใจจ่อ เขาคิดว่าเขาไม่สามารถทำอะไรเพื่อเด็กเหล่านี้ได้เลย
ทุกครั้งที่มีการพบศพและนำศพมาส่งที่ฝั่งให้กับพ่อแม่ผู้ปกครอง เขาได้แต่กล่าวว่า “ขอโทษ ขอโทษ ขอโทษ” แม้ผู้คนเหล่านั้นจะกล่าวขอบคุณที่อย่างน้อยก็ได้ศพของคนที่รักขึ้นมาจากซากเรือ แต่เขาคิดว่า เขาไม่ควรได้รับคำขอบคุณนั้นเลยจริงๆ
ที่มา: dailynews
